1. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.
2. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt.
3. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
4. Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich.
5. Ustawa z dnia 29.stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.
6. Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.
7. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej.
8. Europejska Konwencja o ochronie zwierząt hodowlanych i gospodarskich, sporządzona w Strasburgu dnia 10 marca 1976 r.
9. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej.
10. Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo Łowieckie. 
11. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań przy przywozie i przemieszczaniu koniowatych.
12. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa I Rozwoju Wsi z dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia punktu kopulacyjnego.
13. Rozporządzenie ministra rolnictwa i rozwoju wsi w sprawie dodatkowych wymagań, jakie powinny spełniać związki hodowców lub inne podmioty ubiegające się o prowadzenie rejestrów zwierząt gospodarskich innych niż świnie z dnia 28 kwietnia 2008 r.
14. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt.
15. Ustawa z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych.
16. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi

• Kodeks Karny.
• Kodeks Wykroczeń.
• Kodeks Cywilny.
• Kodeks postępowania administracyjnego.
• Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. 
• Ustawa o Policji. 
• Ustawa o Straży Granicznej.
• Rozporządzenie Ministra Rolnictwa I Rozwoju Wsi z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie materiału biologicznego wykorzystywanego w rozrodzie zwierząt gospodarskich.
• Kodeks Drogowy.
• Ustawa Prawo ochrony środowiska.

• Regulamin Inspektoratu i postępowania interwencyjnego.
• Znajomość ras, pochodzenia i potrzeb poszczególnych zwierząt. 
• Wiedza i umiejętność udzielania pierwszej pomocy zwierzetom.
• Wybrane choroby i metody ich identyfikacji u zwierząt.
• Podstawy behawioryzmu wybranych gatunków zwierząt.
• Zasady prawidłowego żywienia zwierząt (wg. materiałów)
• Umiejętność prawidłowej interpretacji i stosowania przepisów prawa.

• 100 pytań tekstowych zamniętych z zakresu wiedzy obowiązkowej.
• 40 pytań otwartych z zakresu wiedzy obowiązkowej, punktowanych w skali od 0 do 5 pkt.
• 10 pytań graficznych zamkniętych.
• 10 pytań graficznych otwartych punktowanych w skali od 0 do 3 pkt. 

• 90% poprawnych odpowiedzi na pytania zamknięte. 
• 140 pkt. uzyskanych z pytań otwartych. 
• 80% poprawnych odpowiedzi na graficzne pytania zamknięte. 
• 20 pkt. uzyskanych z graficznych pytań otwartych. 

• 10 otwartych pytań egzaminatorów, punktowanych w skali od 1 do 5 pkt od każdego egzaminatora.
• 10 pytań egzaminatorów, zadawanych pod presją czasu (od 5 do 15 sekund na odpowiedź na zadane pytanie).
• 1 inscenizacji przeprowadzenia kontroli (temat kontroli jest losowany) punktowanej przez każdego egzaminatora w skali od 1 do 10 pkt. 

• Minimalna średnia na pytania egzaminatorów na poziomie 3,5 pkt. 
• Prawidłowa odpowiedź na conajmniej 7 pytań zadawanych pod presją czasu. 
• Minimalna średnia inscjenizacji na poziomie 7 pkt. 

Praktyka w roli aplikanta obejmuje obowiązkowo:
- Udział w co najmniej 20 interwencjach.
- Udział w co najmniej 5 pracach przygotowawczych do interwencji.
- Udział w co najmniej 5  pracach po interwencyjnych (przygotowywanie raportów, dokumentacji itd.)

Każdy aplikant otrzymuje Inspektora prowadzącego, który jest jego opiekunem, jak i również podejmuje decyzje o długości trwania praktyk, w zależności od osiąganych postępów, a także o dopuszczeniu Aplikanta do egzamin praktycznego, który prowadzony jest z udziałem innego uprawnionego Inspektora. 

Egzamin praktyczny polega na przeprowadzeniu 2 interwencji pod koordynacją Inspektora prowadzącego, punktowanych w skali od 0 do 20 pkt. Aby otrzymać wynik pozytywny, należy uzyskać co najmniej 30 pkt. łącznie z dwóch interwencji.

• Przesłanie wniosku drogą elektroniczną i jego rozpatrzenie przez komisję. 
• Rozmowa kwalifikacyjna.
• Dostarczenie materiałów edukacyjnych i ustalenie terminu egzaminu. 
• Egzamin teoretyczny.
• Praktyka.
• Egzamin praktyczny.